Sistem Hatası

Yönetmen Robert Paschall Jr.'ın aklına harika bir fikir gelir ve oyuncu Shannon Lucio'yu arayıp şöyle der: Hey Shannon, aklımda harika bir fikir var ama sana ne olduğunu söylemeyeceğim, birlikte film çekiyoruz. Ardından da ekibi toparlar ve herkese kısaca bir özet geçer. Ancak kimse konuyu bilmiyordur. Ayrıca ortada yazılmış bir senaryo da yoktur. Filmin konusunu özelikle Shannon'un bilmemesi için elinden geleni yapar. Çekimlere başlarken bir odada sandalyeye oturtur ve "Bana güveniyor musun?" diye sorar ve "Evet" yanıtını alınca da çekimlere başlarlar. Çekimler 24 saatte tamamlanır ve oyuncular filmin sonunu bile bilmeden anlık olarak doğaçlama yaparlar. Filmin sonuna eklenmiş röportajlarda Shannon şöyle diyor: "Hiçbir şey öğrenmemek için gözlerim bağlı olsun istiyordum. Kıyafetlerimi giyerken göz bandı takıyordum. Elbette ki makyaj ve saç yapılırken açıktı ama orada da hiç ayna yoktu. Yani bana ne yaptıklarını, hangi renkleri kullandıklarını bilmiyordum. Paschall ise, "Shannon'u çekimin yapılacağı alana güneş gözlüğüyle, gözeri kapalı olarak götürüyorduk" diyor. 24 saatte ikinci bir tekrar yapılmadan tamamen doğaçlama olarak çekilmiş muhteşem bir film. Üstelik Paschall'ın da dediği gibi konu muhteşem. Blair bir otel odasında gözlerini açar ve yanında ölü bir adam vardır. Bir an için durur fakat hiçbir şey hatırlamıyordur. O esnada telefon çalar ve bir kadın hemen oradan kaçması gerektiğini, bir metro istasyonunda kendisiyle buluşması gerektiğini söyler. Neler olduğunu anlamayan Blair çaresizce kendisine söyleneni yapmak için odadan dışarı çıkar ancak peşine takım elbiseli iki adam takılır. Onları zorlukla atlattıktan sonra gizemli kadınla istasyonda buluşur ve olaylar gelişmeye başlar. Paschall, son ana kadar izleyiciyi canlı tutmayı başarmış. Biz de konuyu daha fazla irdelemeden sizi filmle başbaşa bırakıyoruz, iyi seyirler.