Jade's Asylum

Psikolojik korkuyu basit bir doğrayıcı öncülüyle birleştiren, yazar ve yönetmen Alexandre Carriere, Jade’s Asylum’da parçalanmış, bir karıştırıcıya atılmış, ve duvara fırlatılmış ve sonra parçalar sırasına göre ve aynı derecede net bir şekilde anlatılmış gibi hissettiren bir film sunar. Carriere, Jade’in kırık zihninin içindeymişiz gibi hissetmemizi istiyor ve bununla birlikte, yönetmen başarının da ötesinde. Aynı zamanda Carriere tarafından düzenlenen film sadece doğrusal değil, saf bir kaos. Sadece Jade's Asylum düzensiz anlatılmakla kalmıyor, aynı zamanda neredeyse her sahnede hikayenin her yerinden başka sahnelerin parçaları var ve bunların çoğu defalarca tekrar ediyor. Jade, filmin çoğunu Jade'e hakaretler ederek geçiren, ne kadar değersiz, zavallı ve kıskanç olduğunu söyleyen kötü niyetli "babasının hayaleti" Howard (Roc LaFortune) dahil olmak üzere zehirli erkeklikle çevrili. Bütün bunlar yüzünden Jade, ormandan çıkan yaratıkların etrafındakilerin hayatlarını birer birer ele geçirmek için ortaya çıktığı, içe dönük psikotik bir döneme girer.